RAADPLEGING VAN BELANGHEBBENDE PARTIJEN EN EFFECTBEOORDELING
Van 24 augustus tot en met 31 oktober 2010 is er op het webportaal "Uw stem in Europa" en de website van DG Taxud een openbare raadpleging over eventuele wijzigingen van de richtlijn opgezet. Daarop zijn 71 reacties binnengekomen van verschillende belanghebbenden, waaronder multinationals (25 antwoorden), grote ondernemingen (3 antwoorden), bedrijfs- en brancheorganisaties (18 antwoorden), fiscaal deskundigen (16 antwoorden), beroepsorganisaties (8 antwoorden) en één ambtenaar van een lidstaat. De eerste conclusie uit de ontvangen reacties bevestigt de belangstelling voor de initiatieven van de Commissie. De stelling dat er actie moet worden ondernomen en de richtlijn moet worden gewijzigd, kan op heel wat bijval rekenen. Slechts 7 % van de respondenten acht het niet nodig dat de lijst van onder de richtlijn vallende lichamen wordt bijgewerkt en 4 % is het niet eens met een wijziging van de deelnemingsdrempel van de verbondenheidstoets. De meerderheid is er ook voorstander van om het subjectieve toepassingsgebied van de richtlijn in overeenstemming te brengen met dat van de moeder-dochterrichtlijn (90 % van de respondenten); een wijziging van de richtlijn om middellijke deelnemingen mee te wegen bij het verrichten van de verbondenheidstoets, kon op instemming rekenen bij 91 % van de respondenten; 87 % sprak zich uit voor een verlaging van de deelnemingsdrempel van de verbondenheidstoets van 25 % naar 10 %.
In haar effectbeoordeling beschrijft de Commissie de problemen die worden veroorzaakt door bronbelasting op grensoverschrijdende rente- en royaltybetalingen: economische verstoringen in de zakelijke besluitvorming, nalevingskosten als gevolg van papierwerk en vertragingen bij de reële uitvoering van de belastingvermindering, en het risico van dubbele belasting. Verschillende alternatieven werden bekeken. Geen beleidsmaatregelen nemen was geen optie omdat de geconstateerde problemen het proces van de grensoverschrijdende middelenallocatie in dat geval zouden blijven verstoren. De richtlijnvoordelen uitbreiden tot alle betalingen tussen niet-verbonden ondernemingen zou de beschreven negatieve gevolgen met succes aanpakken, maar minder efficiënt en niet consistent zijn met andere verbeterdoelstellingen voor de richtlijn: dividenden, rente en royalty's zouden nog altijd verschillend worden belast waardoor de daarmee samenhangende economische verstoringen niet zouden verdwijnen; de belastingopbrengsten van de lidstaten zouden sterker dalen; en de tenuitvoerlegging zou moeilijker worden aangezien er nog geen ervaring is opgedaan met het harmoniseren van grensoverschrijdende betalingen tussen niet-verbonden ondernemingen. Een ander alternatief zou erin bestaan de richtlijnvereisten in overeenstemming te brengen met die van de moeder-dochterrichtlijn[9] betreffende dividendbelasting. Dat is ook de keuze die bij deze herschikking is gemaakt, omdat het tot een evenwichtiger resultaat leidt: de economische verstoringen worden beter beperkt en de belastingopbrengsten van de lidstaten dalen niet zo sterk als bij het vorige alternatief, wat belangrijk is in de huidige context van de overheidsfinanciën. Ten aanzien van rentebetalingen zou de derving niet meer dan 200 tot 300 miljoen euro bedragen en zij zou de 13 EU-lidstaten treffen die nog altijd bronbelasting heffen op uitgaande rentebetalingen, namelijk België, Bulgarije, Tsjechië, Griekenland, Hongarije, Ierland, Italië, Letland, Polen, Portugal, Roemenië, Slovenië en het Verenigd Koninkrijk. Ten aanzien van royaltybetalingen zou de derving niet meer dan 100 tot 200 miljoen euro bedragen en zij zou de zeven landen treffen met de grootste negatieve royaltysaldo's als aandeel van het bbp, namelijk Bulgarije, Tsjechië, Griekenland, Polen, Portugal, Roemenië en Slowakije. Zoals reeds werd aangegeven, is dit het alternatief dat de voorkeur kreeg van de belanghebbenden die op de openbare raadpleging hebben gereageerd.
De uitsluiting van betalingen van de richtlijnvoordelen wanneer de inkomsten niet zijn onderworpen aan belasting door de lidstaat van de ontvanger en de technische wijziging die situaties moet vermijden waarbij betalingen die worden verricht door een vaste inrichting en die voortvloeien uit de werkzaamheden van die inrichting, geen vrijstelling krijgen omdat zij geen fiscaal aftrekbare kosten vormen, zijn maatregelen met een louter technisch karakter waarvan de impact niet kan worden gemeten.
